Sportowa dusza, własna kręgielnia i doświadczenie w rywalizacji na torach. To atrybuty wiertacza i zawodnika z Leszna Dariusza Donke. W rozmowie z INFOBOWLING.PL Darek przyznaje, że na progu sezonu ze względu na rosnące zainteresowanie bowlingiem coraz rzadziej bywa w domu: 

 - Jesteś nową postacią w bowlingu, ale nie nową w kręglarstwie.  
- Tak w ogóle muszę zacząć od tego, że urodziłem się dzięki kręglom. Moi rodzice poznali się na kręgielni Polonii Leszno. Mój ojciec był wówczas reprezentantem Polski. Siłą rzeczy musiałem odziedziczyć w genach zamiłowanie do kręgli. Zaczynałem, jak mój ojciec od kręgli klasycznych w 1992 roku. Po dwóch latach zostałem Mistrzem Polski Młodzików, później zdobyłem kilka medali rangi Mistrzostw Polski w tym kilkakrotnie Drużynowe Mistrzostwo Polski z Polonią. Na pewno największym moim sukcesem było wywalczenie Młodzieżowego Pucharu Świata do lat 21 lat.  

- Studiowałem AWF w Gdańsku i tam wszystko się zaczęło na kręgielni U7. Brat mojego ojca założył wtedy Pierwszy Polski Club Bowlingowy Neptun Gdańsk. Po studiach pracowałem na kręgielni Aquaparku w Sopocie. W tym samym czasie wspólnie z ojcem przystąpiliśmy do budowy kręgielni bowlingowej w Lesznie. Kilka lat trwało, zanim uporaliśmy się z różnymi papierowymi formalnościami, ale w końcu udało się otworzyć nasz obiekt w 2009 roku. 

 - Można by przypuszczać, że mając swoją kręgielnię, szybko pojawisz się na oficjalnych zawodach, a stało się to dopiero w poprzednim sezonie. Dlaczego tak późno?  

-  Wychodziłem z założenia, że warto było się najpierw czegoś nauczyć, żeby zagrać w oficjalnych zawodach. Pół żartem, pół serio, po tym jak wygrałem Indywidualne Mistrzostwa Leszna pomyślałem, że trzeba iść dalej. 

 - Bardzo ciężko je porównać, ponieważ w kręglach klasycznych przy wyrzucie używa się mięśni, natomiast w bowling im lepsza technika, tym mięśnie mniej pracują. Moja pamięć ruchowa z kręgli klasycznych na pewno nie pomaga mi do tej pory. 

 - Codziennie spędzam mnóstwo godzin na swojej kręgielni. Postanowiłem zagospodarować sobie czas, kiedy nie ma klientów. Kupiłem maszynę, zaliczyłem rozszerzony kurs IBPSIA i tak się zaczęło.  

-   Cieszę się przede wszystkim, że udało się nawiązać współpracę z takimi zawodnikami, jak Emil Polanisz, Patryk Preus, Olek Stępień, czy Janusz Pietraszek. Nie da się ukryć, że bacznie obserwuję ich wyniki w obecnym sezonie. Generalnie na nudę narzekać nie mogę, przyjmuję klientów z coraz to nowych miejsc w Polsce np. z Władysławowa i Wałbrzycha. 

 -  Dokładność, dokładność i jeszcze raz dokładność. Bardzo dużo czasu poświęcam na wymierzenie kątów kciuka dla każdego zawodnika. Kciuk jest najważniejszym elementem wyrzutu kuli. Dobry kciuk, to dobry rzut. Dobry rzut to spokojniejsza gra i luźna głowa. Wtedy można skupić się poprawianiu techniki, a nie na męczarniach z kulą na torze. Na pewno w pomiarach pomaga mi też własna kręgielnia. Każdemu klientowi, który przyjeżdża do mnie nawiercić kulę, oddaję na testy co najmniej godzinę toru. To pozwala określić przede wszystkim poziom zaawansowania w grze, dobór kuli i wybór odpowiedniego dla niej nawiercenia.

-   Absolutnie rewelacyjne rozwiązanie dla wielu przede wszystkim zaawansowanych graczy. Program z bardzo dużą dokładnością pozwala na zaprojektowanie kuli pod odpowiednie smarowanie i pod indywidualny styl zawodnika.  

 -  Jako zawodnik, to na pewno grać już systematycznie w oficjalnych zawodach, natomiast jako wiertacz zdobywać zaufanie, jak największej ilości klientów.